Piramida jedności

    Dziś opowiem Ci bajkę na dobranoc.   

     Na ryneczkach w kilku niemieckich miastach odnaleźć można pomnik przedstawiający: Muzykantów z Bremy. Są to postaci z baśni braci Grimm, odlane figurki z brązu tworzące piramidę. Podstawę stanowi osioł, na którego grzbiecie stoi pies, a na nim kot, całość wieńczy kogut. Historia opowiada o perypetiach tej czwórki. Zwierzęta poszukiwały nowego domu; po długiej podróży dotarły do samotnej chaty. Ustawiły się jedno na drugim pod jej oknem, w ten sposób odkryły, że w środku ucztowali zbójnicy. Osioł zaczął wyć, pies szczekać, kot miauczeć a kogut piać. Następnie wszyscy czworo wpadli do izby. Wystraszeni rozbójnicy uciekli, a zwierzęta zamieszkały w ich chacie.

    Czego uczy nas ta opowieść? Ta sytuacja pokazuje, że jeśli każdy zajmie właściwe miejsce, jeśli praca zostanie uczciwie rozłożona, to zawsze można odnieść sukces. Poza tym historia wskazuje bardzo dokładnie pozytywne cechy charakteru. Posłuchaj o tej wesołej i zaradnej czwórce, myślę, że to doskonała okazja do małej refleksji na wieczór.  

 Osioł

    W przypadku tej piramidy pomocy osioł zajmuje bardzo ważne miejsce. To on niesie całą resztę na swoim grzbiecie. Osiał musi stać stabilnie, pewnie, musi być oparciem i podporą. Co się mu postawi na grzbiecie, osioł nie zrzuci przyjmie z pokorą. Na ośle można polegać. Nie bez przypadku osioł odgrywa także w życiu Jezusa ogromna rolę. To na nim Chrystus wjeżdża do Jerozolimy, choć jeśli cofniemy się w czasie, to już Maryja, która pod swoim sercem nosiła Dzieciątko Jezus, siedział na ośle, towarzysząc Józefowi do Betlejem, a później po raz kolejny, gdy cała rodzina uciekała do Egiptu.

    Pewien ksiądz z okazji swojego jubileuszu przygotował obrazek, na którym widniała Święta Rodzina na osiołku, na odwrocie było napisane: Dziękuję Ci Panie za to, że ja, osioł mogłem Cię nieść przez swoje życie w świat. Każdy z nas przeznaczony jest także do tego, by nieść Jezusa innym ludziom. Możemy to robić na wiele różnych sposobów, będąc blisko potrzebujących, niosąc pomoc i światło. 

Pies

    Stoi na grzbiecie osła. Jest kolejnym ogniwem. Pies jest zwierzęciem wiernym. Bardzo dobrze wiedzą i rozumieją to ci, którzy mają w domu takiego czworonoga i kiedy, obojętnie o jakiej porze, wracają do domu, owe zwierze czeka na nich na progu, machając radośnie ogonem. Być wiernym, to także nasze przeznaczenie. Człowiek, który jest wierny, nie ucieka, gdy przychodzą problemy i trudności. Pozostaje, by wypełnić swoje zadanie. Dlatego pies nie zeskakuje z grzbietu osła, choć zapewne nie jest łatwo utrzymać w ten sposób równowagę, dodatkowo samemu utrzymując przyjaciół. Na psie można polegać. On jest wierny, będzie trwał przy swoim zadaniu.
    Jezus także liczy na naszą wierność. On sam jest nam wierny i pozostanie z nami do wypełnienia się świata. 

Kot

    Kolejnym zwierzęciem jest kot. Zastanawiające jest to, że pies „udostępnia” swój grzbiet kotu. Często, do określenia ludzi, którzy się nie znoszą, używa się określenia, że żyją, jak pies z kotem. Uważa się, że pies z kotem nie potrafią się dogadać ale to nieprawda. Istnieje wiele historii, gdzie oba gatunki żyją w przyjaźni i zgodzie, czasami dzieląc jedno podwórko, nawet posłanie i miskę. Podobnie istniej w świecie ludzi. Bywa tak, że trudno nam zaakceptować kogoś, przyjąć takiego, jakim jest. Ale naszym zadaniem powinno być, staranie się życia ze wszystkim w zgodzie, szanowanie odrębności drugiego człowieka. Dbanie i wnoszenie pokoju. Nie uważanie siebie za lepszego i ważniejszego. Walka o sprawiedliwość i równouprawnienie. 

Kogut

    Na szycie piramidy stoi kogut. To zwierze określane jest pośród innych gatunków, mianem strażnika. Być może dlatego podobiznę koguta zobaczyć można na wierzchołkach wielu kościołów, gdzie trzyma straż. Kogut pojawia się w również w Biblii, między innymi, gdy Jezus mówi do Piotra, że nim kogut zapieje, ten zaprze się Go trzykrotnie.
    Kogut ma funkcje dyrygenta w całej grupie. Kiedy cała czwórka podeszła pod okno domu, w którym siedzieli rozbójnicy, to właśnie kogut widział całą scenę dokładnie i dal znak do działania. Także my przeznaczeni jesteśmy do tego, by dawać sobie znaki, pomagać sobie nawzajem. Możemy wspomóc innych ludzi w odnalezieniu orientacji i właściwej drogi. Możemy być znakiem wspólnoty i jedności.

Czy rozpoznajesz siebie w którymś z tych zwierząt? A może masz cechy każdego z nich?
Mam nadzieję, że podobała Ci się bajka na dobranoc.
Życzę Ci kolorowych snów.