Dziś kilka oderwanych myśli na
podstawie dwóch tekstów z Nowego testamentu.
Uzdrowienie sługi z Ewangelii Łukasza
(Łk 7,1-10) i rozdział 10-ty Dziejów Apostolskich.
Na pozór fragmenty nie mające
wspólnych cech. A jednak. Bóg pokazuje nam, że nie ma dla niego
znaczenia pochodzenie, urodzenie, wygląd człowieka ale to, jak żyje
i jak postępuje. Pięknie ujął to św. Piotr w wyżej wymienionym
tekście:
Przekonuję się, że Bóg naprawdę
nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten,
kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie.
Zarówno sam Jezus, jak i św. Piotr
spotykają na swojej drodze niechrześcijan, czyli, jak w owym czasie
stanowiło żydowskie prawo i zwyczaje, ludzi niegodnych i
nieczystych. Dla ówczesnego żyda, kontakt, a przede wszystkim
przyjmowanie gościnności u np. Rzymianina, było sporym problemem,
ponieważ istniało ryzyko, że jedzenie, które podawano, nie było
przygotowane według koszernych zasad, a w związku z tym spożycie
go, powodowało, że człowiek stawał się nieczysty i niegodny
stanięcia przed Bogiem.
Jednak Chrystus i św. Piotr nie baczą
na takie sprawy, ale przede wszystkim na wiarę i serce każdego
człowieka. Myślę, że jest to dobry moment na to, byśmy
zastanowili się nad naszymi uprzedzeniami i dystansem wobec innych
ludzi. Pismo Święte wielokrotnie pokazuje, że wśród ludzi
niewierzących albo niepraktykujących jest więcej „świętych”,
a wśród tych, którzy regularnie chodzą do kościoła i
uważają siebie za idealnie religijnych są często tacy, u których słowa,
które słyszą na mszy, nie przekładają się na ich życie
codzienne.
Chciałbym chwilę skoncentrować się
na rozdziale w Dziejach Apostolskich. Ten fragment jest piękny i
bardzo głęboki. Pokazuje, że niekoniecznie przychodząc do
kościoła możemy spotkać Pana Boga, że często zdarza się to
właśnie w wydarzeniach i sytuacjach naszego normalnego życia.
Zarówno Piotr, jak i Korneliusz, mają sen. W owych snach przemawia do
nich sam Bóg.
Piotr widzi płótno ze wszelkimi
zwierzętami i Pan mówi do niego: zabij i jedź. Na co Piotr
odpowiada: O nie, Panie! Bo nigdy nie jadłem nic skażonego i
nieczystego. A głos znowu zwraca się do niego: Nie nazywaj
nieczystym tego, co Bóg oczyścił.
Zabawne jest to, że cała rozmowa
powtarza się trzy razy. Św. Piotr jest takim człowiekiem do
którego trzeba trzy razy mówić. Ile razy musi powtarzać nam coś
Pan Bóg, póki Mu nie uwierzymy albo postąpimy zgodnie z Jego wolą?
Dobrze, że nasz Miłosierny Ojciec jest cierpliwy i nas bardzo mocno
kocha.
Bóg mówi do nas w różny sposób,
nie tylko na mszy świętej. dlatego powinniśmy mieć otwarte serce
i rozważać wszystko to, co nas spotyka. Ale czy to znaczy, że nie
musimy przychodzić do kościoła? Oczywiście, że nie to mam na
myśli. Ani św. Piotr, ani Korneliusz nie zrozumieliby swoich snów,
gdyby nie spotkanie, wiara i wymiana doświadczenia i myśli.
Zakorzenienie w Słowie Bożym, miłość i zaufanie do Boga. To
wszystko zyskujemy regularnie czytając Pismo Święte, uczestnicząc
w Eucharystii, mając kontakt i otwierając się na Ducha Świętego.
Reasumując, nie traćmy kontaktu z
Żywym Słowem Bożym, bacznie obserwujmy nasze życie i emocje,
które jemu towarzyszą, rozważajmy wszystko to sercem i miejmy
szacunek i poszanowanie dla każdego człowieka, którego spotykamy
na swojej drodze.
