(Mt 13,44-48)
W Ewangelii św. Mateusz przytacza trzy przypowieści Jezusa. Dwie pierwsze mówią o poszukiwaniu. Ostatnia zaś o wyborze. We wszystkich Chrystus ukazuje, co powinno stanowić cel życia ludzkiego. Krótko mówiąc celem jest: poszukiwanie tego, co jest dla życia najdrogocenniejsze. Jezus mówi, że tym czymś jest Królestwo Niebieskie. Dlatego należy uczynić wszystko, aby idąc przez życie, odnaleźć je i zdobyć jako coś, co raduje serce.
Królestwo to jest skarbem ukrytym w różnorodności spraw tego świata. Można je jednak znaleźć i zdobyć. Ale potrzeba do tego nieco wysiłku. Królestwo Niebieskie podobnie, jak skarb ukryty w roli, jest możliwe do nabycia ale jednak za cenę pewnej rezygnacji z tego, co się posiada albo dokładniej z tego, co ten świat daje, jako własność do posiadania.
Jeśli skarb ten, jak mówi Jezus, jest podobny do Królestwa Niebieskiego, to trzeba szukać odpowiedzi na pytanie o to, gdzie jest on ukryty dla każdego z nas. Wystarczy trochę zadumy, aby znaleźć poprawną odpowiedź. Rolą pozostaje zawsze Ewangelia Chrystusa. Aby przynależała ona do mnie muszę wyzbyć się wszystkiego, czym pociąga mnie ten świat. Zagłębić się w niej to znaczy pozwolić jej wpływać na moje życie tak, aby każdy czyn był kierowany właśnie nią i aby ukazywał ten ukryty skarb, który stanie się radością mojego życia.
W trzeciej przypowieści Jezus mówi o różnorodności złowionych ryb oraz wyborze dobrych i odrzuceniu złych. Podobnie będzie na sądzie ostatecznym ale poza tym z tych słów płynie głębokie pouczenie i wskazówki dla naszego codziennego postępowania. Powinniśmy uczyć się wybierać dobrze z tak różnorodnych ofert i propozycji tego świata, przed którymi często stajemy. Odrzucać to, co stoi na przeszkodzie, na drodze do Boga, a wybierać tylko to, co daje pełną radość.
