8 Błogosławieństw

http://www.youtube.com/watch?v=Gnaqo99WFs4

Natknąłem się w internecie na tą piosenkę. Nigdy jej nie słyszałem. Musi to być dość stare wykonanie, ponieważ jednym ze śpiewających, jest nieżyjący już Niemen. Tekst dość znany z Ewangelii Mateusza (Mt 5, 3-10). Są to słowa, które wypowiedział Pan Jezus podczas kazania na górze w Galilei. Błogosławieństwo 9te jest najczęściej łączone z 8mym albo pomijane. Błogosławieństwa mają na celu pokazać każdemu, kto chce kroczyć za Jezusem, w jaki sposób powinien żyć. Jest to uzupełnienie dziesięciu przykazań. Według różnych źródeł, Pan Jezus użył słowa "szczęśliwi", a nie błogosławieni ale z czasem przyjęła się ta druga wersja. Jakkolwiek interpretuje się pierwszy wyraz, błogosławieństwa wskazują nam sposób i drogę, by być szczęśliwym teraz i w wieczności.      

Osiem Błogosławieństw:

1. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

 Współczesny charakter świata zmusza nas do konkretnego działania. Chcemy więcej, lepiej, mocniej. Musimy mieć odpowiedzieć i sposób na każdą sytuację i problem. Nie możemy być przecież gorsi i nie chcemy posiadać mniej, niż inni. W związku z tym stajemy się samowystarczalni. Wierzymy we własne możliwości i nieomylność w podejmowaniu decyzji. Gromadzimy, bogacimy się, zaspokajamy własne pragnienia i pożądania. A Pan Jezus przestrzegał przed byciem bogaczem, który posiada skarby, jest zawsze syty i niczego mu nie brakuje. Taki człowiek popada w pychę i nie potrafi zaufać Bogu. Nie jest w stanie przyjąć pomocy i rady Pana, ponieważ sam wie lepiej i ma rozwiązanie na wszystko.  

      2.  Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.

W tym momencie moglibyśmy powiedzieć, że każdy z nas jest błogosławiony, bo kto nie bywa od czasu do czasu smutnym ale skąd płynie ten smutek, czym jest spowodowany i jaki ma charakter? Czy jest to smutek wynikający z przywiązania do marności tego świata i "ludzkich" spraw? Każdy kochający Boga wie i rozumie różnicę ale jak często mimo wszystko wpadamy w pułapkę i dajemy zwieść się własnym słabością.    

 

      3.   Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Niezmiernie trudno zachować spokój i łagodność w obliczu tragedii i ogromnych problemów. Jak często zdarza nam się w obliczy cierpienia i bólu upadać na duchu,tracić wiarę i ufność? Zdarza się także, że w naszych sercach rodzą się pretensja i zarzuty wobec Boga, że w taki sposób nas doświadcza. Łatwo pozwalamy sobie na złe myśli, złość, gniew. A to obraca się przeciwko nam i oddala nas od Boga. 

      4.   Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.

Sprawiedliwość jest mądrością i łaską, ponieważ niezmiernie trudno jest zachować równowagę. Jak często jesteśmy wymagający i osądzamy innych, nie widząc własnych win i słabości. Kierujemy się własną sprawiedliwością, nie szukając sprawiedliwości Bożej. Człowiek sprawiedliwy stara się kierować wolą Boga i czynić to, co byłby Mu miłe. 

      5.   Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

 Miłosierdzie wypływa z miłości. Pan Jezus uczył nas, byśmy z całego serca kochali Pana Boga i bliźniego swojego. Czyli, czynili wszystko to, co byłoby dla nich miłe i dobre. Aktami miłosierdzia nie są wielkie czyny i akcje społeczne. Często błędnie myślimy, sądząc, że skoro niewiele posiadamy, to nie możemy nic dać innym. Bóg uczy nas, byśmy się dzielili nawet tą odrobiną, którą sami posiadamy, a jeśli będzie to czyn z serca, tym bardziej będzie on wielki. Powinniśmy iść przez życie wolni od uczucia wrogości i nienawiści, wolni od złości i gotowi do przebaczenia.  

       6.   Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Czyste serce jest konsekwencją łaski Bożej i codziennej wewnętrznej walki z pokusami dnia codziennego. Pan Bóg pomnoży w naszym sercu łaski, jeśli tylko zobaczy w nas gotowość do współpracy. On może oczyścić nasze serce, dzięki działaniu Ducha Świętego, kiedy przyjdziemy do Niego z prawdziwym pragnieniem, by stary człowiek w nas umarł i by zrodził się nowy, żyjący w harmonii ze Słowem Bożym. Czyste serce rodzi się z kontaktu z Bogiem, pragnieniem Jego obecności i ufności w Bogu pokładanej.  

        7.   Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.

Nie jesteśmy w stanie nieść pokoju innym dopóki on nie zagości w naszym sercu. Pokój serca jest stanem spokoju i łagodności, zadowolenia i zaufania. Pokój serca wypływa z wiary i przeświadczenia o Bożej opiece, a także ze świadomego przekazania panowania Pana nad naszym życiem. Jeśli osiągniemy taki stan, nic co będzie nas spotykać, żadne problemy i trudne sytuacje, nie będą w stanie zagrozić naszej relacji z Bogiem.  

        8.   Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Jak łatwo jest pod presją zrezygnować z życia uczciwego i ze sprawiedliwości. Wyrzekamy się sprawiedliwości czasami bojąc się reakcji innych, a czasem dla własnej wygody, by żyć łatwiej i przyjemniej. Trudno jest wytrwać przy dobrych wartościach, kiedy dookoła panuje tendencja do wygodnego życia i korzystania z dobrodziejstw. Przy tym trzeba dodać, że błogosławionym nie będzie ten, który potępia i osądza niesprawiedliwego, lecz ten, który w obronie sprawiedliwości, cierpli niewygody i prześladowanie.  

       9.   Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.